کنتور ندارد دوم.

انتشارات سیاه سفید را با یک ته سوزن از کل صفحه جدا میکردم ، عکس ها را با یک تصاعد هندسی  میگذاشتم کنار هم ، 

میدیدم ، دین ، یک چیز فاجعه ای است که انتها ندارد ، هر چقدرم ذهنت را به سوفار بندند، که آری باریک الله ، اجرتان بالاست 

از این عکسا میشود فهمید ، یک روندی در حاشیه ها ادامه دارد ، یک مسیری در انتهای ذهنم هست که

بشقاب ماکارونی را میگذارد کنار و میگوید ، 

هر چیزی که ساده تر است ، پدرِ نسلهایی بر سر آن ویران شده ،که شده است ساده. . .

هر ساده ای را ساده نانگاریم که هر پیچیده خرابتر و ساده تر است از هر ساده ای است.